Rozwój jest dla mnie celem życia

Tylko raz w swoim życiu miałam przyjaciółkę, która dużo dla mnie znaczyła. Zawsze uważałam, że lepiej jest mieć mniej znajomych, za to cennych, aniżeli sporo, a słabych.
Podchodząc do zawieranych znajomości, kierowałam się i nadal tak jest , tym aby osoba z którą chcę spędzać swój cenny czas, dzielić wspólne przemyślenia , szalone pomysły i wspomnienia , była osobą nieco ´´oderwaną od ziemi ´´ .
Cennie sobie w ludziach to, że są i potrafią być ´´inni´´ , bez względu na ogół, oni zawsze robią swoje. Lubię też spontaniczność , życie tu i teraz , chwilą . Uważam , to za ludzkie i naturalne, z kolei życie ´´według systemu´´ za wyuczone i chore. Wiem , bo często się z tym spotykam, że ludzie nie rozumieją mojego toku myślenia, może wydawać się im zbyt oderwany od rzeczywistości.. może.
Nigdy nie otaczałam się grupami, wolałam wszystko robić sama , według mojego tępa , swoich możliwości. Polerowałam w sobie niezależność, której wartość doceniłam dopiero po rozstaniu się ze swoim pierwszym chłopakiem.
Ludzie, którzy są w moim życiu, to osoby ambitne , takie, które mogą powiedzieć o sobie coś więcej, specjalizują się w jakiejś dziedzinie i są przy tym pewne siebie. Lubię spędzać czas z ludźmi, od których mogę się czegoś nauczyć. Rozmowa z drugim człowiekiem jest dla mnie najważniejsza .
Rozwój jest dla mnie celem życia.
Dokonując w moim życiu decyzji, po pierwsze zadaję sobie pytanie , czy to w co lub w kogo inwestuję wpłynie także na mój rozwój . W swoim życiu jestem jeszcze na etapie odkrywania . Nie jest to dlatego, że czuję się niedojrzałą , a dlatego, że czuję, że jest jeszcze wiele do odkrycia aby poczuć , że coś już o świecie na którym żyję wiem . Od czasu mojego pierwszego wyjazdu aż do teraz, patrzę w przyszłość planując kolejny . Jest tak, bo czuję, że przebywanie w różnych rejonach, z różnymi ludźmi uczy. Podróżując, nauczyłam się dostrzegać to , co piękne i wartościowe. Inaczej zaczęłam patrzeć na człowieka . Wierzę w to, że nie ma ludzi złych, są tylko pokrzywdzeni , przez przodków, przez system, czy innych ludzi.
Jako dziecko żyłam i wychowywałam się wśród narzekań na nasz kraj. Poniekąd sama przejełam te przekonania , myśląc , że żyjemy w tak połamanym kraju, w którym nie znajdziemy nic, z czego moglibyśmy być dumni . Ruszyłam więc do krajii, miodem płynących aby przekonać się na własnej skórze o beznadziejnośći panującej w moim . Postanowiłam wysunąc wnioski z dostrzeżonych plusów i minusów na jakie zwróciłam uwagę w innych krajach.
Podróżowanie nie jest łatwe , wymaga od nas wielu wyrzeczeń , przede wszystkim oderwania się od systemu, który tworzy nam jakieś ramy . Mam na myśli pracę, studia czy inne . Kolejną rzeczą są znajomości , od lat 17 , z  roku na rok mieszkam w innym kraju czy mieście , wiąże się to z brakiem znajomych oraz stabilizacji . Inaczej jest , kiedy podróżujemy w celu zarobkowym, wracając po zaplanowanym terminie, inaczej kiedy jedziemy odpocząc, a jeszcze inaczej, kiedy szukamy sobie miejsca na ziemi , tak jak to jest w moim przypadku.